GNU Genel Kamu Lisansı (GNU GPL ya da GPL) birçok yerde kullanılan ücretsiz yazılım lisansıdır ve özgün hali Richard Stallman tarafından GNU projesi için yazılmıştır. Üçüncü ve son sürüm ise Richard Stallman'ın yöneticisi olduğuÖzgür Yazılım Vakfı (FSF), Eben Moglen ve Yazılım Özgürlüğü Hukuk Merkezi^[2] tarafından kaleme alındı ve özgür yazılım camiasının çeşitli itiraz ve katkılarıyla son halini aldı.
Bu lisansın güncel sürümü (GPLv3), Özgür Yazılım Vakfı^[1](FSF) tarafından 29 Haziran 2007'de yayınlandı. GNU Kısıtlı Genel Kamu Lisansı yani LGPL ise GPL'in bazı yazılım kütüphaneleri için yazılmış sürümüdür.
Copyleft esaslı lisansların en güçlü ve en yaygın örneği olan GNU GPL, günümüzde milyonlarca yazılım bileşeni tarafından kullanılmaktadır.
Genel Kamu Lisansı (GPL-General Public Licence)
Genel Kamu Lisansı olarak Türkçe’ye çevrilen GPL’in tarihi 1983 yılına uzanıyor. GPL’in yazılım sahibine getirdiği en önemli yükümlülük, yazılımların kaynak koduyla beraber dağıtılmasıdır. Bu sayede yazılımı kullanan bilgisayar kullanıcısı, yazılımın kaynak kodlarına ulaşabilmekte ve kaynak kodlarını kendi gereksinimleri doğrultusunda değiştirebilmektedir.
GPL ile lisanslanmış bir yazılımın kaynak kodlarına ekleme yapabilirsiniz, bu kodları değiştirebilirsiniz; ancak yaptığınız bu değişiklikler yazılımın lisansını değiştirmez. Zaten bu durum, programın tekrar dağıtımını engelleyebileceğinden GNU GPL lisansının da doğasına aykırıdır.
Yazılımı yaptığınız değişikliklerle birlikte yine GPL olarak dağıtmanız gerekir. Bilinenin aksine GPL ile lisansladığınız bir yazılımı ister satarak, isterseniz de verdiğiniz teknik destek üzerinden para kazanabilirsiniz.

SPYWARE:

Bilgisayar kullanıcıları hakkında, kendilerinin bilinçli rızası ve/veya bilgisi dışında veri toplayan yazılımlara spyware denir. Daha genel veya farklı anlamları da olan "malware" ve "adware" gibi adlar da spyware yerine kullanılabilmektedir.

Kullanıcının bastığı tuşları (yazdığı yazıları) kaydetmekten, görüntülediği web sayfalarının kaydını tutmaya, sabit diskindeki verileri taramaktan, İnternet’te yapılan aramaları izlemeye kadar değişik türde kişisel bilgi gizliliğinin ihlali anlamına gelen işlemleri gerçekleştiren spyware yazılımları, bu işlemlerle kişilerin banka şifrelerini çalmak gibi kanun dışı; ya da "kişiye özel reklam" (açılır pencereler, spam) gibi rahatsız edici ve bilgisayarın ağ ve sistem kaynaklarını tüketen (web sayfalarının görüntülenme hızının düşmesi veya bilgisayarın genel olarak yavaşlaması gibi) eylemleri gerçekleştirebilmektedir.

Spyware türü yazılımlar çoğu zaman, açık şekilde kanun dışı ve kullanıcıya doğrudan zarar verecek amaçlar için tasarlanmadıkları için kullanıcının rızası ile veya eylemleri sonucu bilgisayarlara kurulurlar. Bu iki açıdan (rıza alma ve açık zarar vermeme) virüslerden ayrılırlar. Ayrıca spyware'ler, virüsler gibi kendilerini herhangi bir yolla bir bilgisayardan diğerine kopyalamaz. Ancak kuruluma dair rıza veya onay bu zararlı yazılımın bilgisayardaki etkinlikleri konusunda kullanıcı açıkça bilgilendirilmeden alınır.

Kullanıcı bir web sayfasını açabilmek ya da düzgün görüntüleyebilmek için, İnternet tarayıcısına (Internet Explorer, Firefox, Opera gibi) bir eklenti (add-on, extension, plug-in) kurulması yönünde bir uyarı alır ve bir tuşla bu onayı verdiğinde spyware bilgisayarına yüklenmiş olabilir. Ya da kullanıcıya ücretsiz olarak bir hizmet sunan bir web sitesi (bedava yazılım, müzik, video, online oyunlar gibi) buna benzer yazılımların İnternet üzerinden bilgisayara kurulmasını şart koşabilir. Benzer şekilde bir takım bedava yazılımlar da kendi kurulumları sırasında ek olarak bazı spyware yazılımları kullanıcının onayını almaya çalışarak ya da gizlice kurmaya çalışmaktadırlar. Bu gibi siteler ve yazılım geliştiriciler, kullanıcılara ait özel bilgileri veya anonim istatistiki verileri reklam vs. gibi amaçlarla toplayan kişi veya gruplara para karşılığı satmakta ya da yazılımı yükletmek karşılığında çıkar elde etmektedirler.

WORM:

Solucan yani worm, virüs gibi, kendisini bir bilgisayardan diğerine kopyalamak için üretilmiştir. Fakat bunu otomatik olarak yapar. İlk olarak, bilgisayarda dosya veya bilgi ileten özelliklerin denetimini ele geçirir. Solucan bir kez sisteme girdikten sonra kendi başına ilerleyebilir. Solucanların en büyük tehlikesi, kendilerini büyük sayılarda çoğaltma becerileridir. Örneğin bir solucan, e-posta adres defterinizdeki herkese kopyalarını gönderebilir ve sonra aynı şeyi onların bilgisayarları da yapabilir.

TROJAN:

Trojan:Trojanlar ise genelde faydalı bir uygulama gibi görünüp bilgisayarımızdaki dosyalara zarar verir. Bilgilerimizi farkında olunmadan bu virüsü kullanan kişiye bilgilerimizi gönderebilir.